Het is Ruben Singewald en Colin Lodder gelukt om de concurrentie van zich af te schudden en zodoende konden ze zich, na het laatste geslagen balletje, als dubbelkampioen bij de jeugd laten feliciteren.
Organisator Simon van Sintmaartensdijk zal binnenkort een iets uitgebreider verslag schrijven over dit dubbeltoernooi.
Clubkampioenen: Colin Lodder (4) en Ruben Singewald (3)
2e plaats: Menno Nugteren (1) en Robin de Korver (2)
3e plaats: Arne Spiering (5) en Lennard van Hal (6)
(Op de foto v.l.n.r. op nummervolgorde van 1 tot 6)
(later meer...) Vele spelers weten het al, binnenkort krijgen ook de senioren nieuwe clubshirts.
Omdat nabestellen van de huidige shirts (met wit op de schouders) niet meer mogelijk bleek, werden er de laatste jaren alternatieve shirts aangeschaft met als gevolg dat er nu 4 officiële versies van het clubshirt gedragen worden.
Maar hoera, onder dankzegging aan een aardige sponsor heeft het bestuur kunnen besluiten nieuwe shirts aan te schaffen. Competitiespelers dienen dit shirt vanaf komend seizoen tijdens wedstrijden te dragen en mogen vanaf dat moment niet meer met de oude clubshirts spelen. Wie de sponsor is, wordt bekend gemaakt tijdens de seizoensopening op dinsdag 25 augustus a.s.
Spelers worden verzocht om zeer binnenkort even langs te komen om de maat van het shirt te bepalen. Graag voordat je gaat trainen en nog niet bezweet bent….
(Zie ook het artikel “Nieuwe shirts na passen verdwenen…” in de rubriek “En dan dit”) 
|
Naar aanleiding van het surplus aan poulewedstrijden van de afgelopen jaren, gecombineerd met het feit dat die hoeveelheid wedstrijden duidelijk invloed had op de vermoeidheid en conditie van sommige spelers en daarmee ook op de kwaliteit van de beslissende wedstrijden, werd door organisator Piet besloten om een nieuw speelschema te introduceren. De Top 8 moest het worden, waarbij de hoogst geklasseerde 7 deelnemers automatisch waren geplaatst en de kampioen bij de 2e-klassers als achtste speler zou worden toegevoegd. Omdat Guido Houwing, als betreffende kampioen, echter niet kon spelen ontstond vooraf al meer dan genoeg rumoer over het deelnemersveld. Terwijl het toch binnen onze vereniging al jááren de traditie is dat alléén de kampioen van een bepaalde klasse het recht heeft en uitgenodigd wordt om op een hoger niveau mee te spelen. Erik van Holten werd als volgende op de ranking toegevoegd aan de spelerslijst.
Erik van Holten was onze nummer 7 van de avond. In de poulewedstrijden tamelijk kansloos tegen tegenstanders die 1 of 2 klassen hoger competitie hadden gespeeld en derhalve stond er een wedstrijd tegen de nummer 3 van de andere poule op het menu. En daarmee was de traditioneel taaie wedstrijd tegen zijn teamgenoot Johan weer eens een feit. Lange slagenwisselingen en gamestanden van 9-11, 7-11, 11-9 en 9-11 lieten Erik niets anders dan een wedstrijd om plaats 7. En die werd hem in de schoot geworpen.
Genoemde teamgenoot Johan Snoep kwam een plekje hoger uit, op de zesde plaats. In tegenstelling tot Erik was Johan bepaald niet kansloos. Het verdedigen ging als vanouds, de kansen om aan te vallen met grote gretigheid benut. Twee hoger ingeschatte spelers moesten alles uit de kast halen om Johan te verschalken en met name Colin Baldé mocht de handen dichtknijpen. Johan stond bij 11-9, 5-11, 11-7, 7-11 en 10-6 op het randje van een sensationele plaats in de halve finales, maar het laatste en beslissende punt wilde niet aan zijn kant vallen. Na 10-12 bleef desillusie en de derde plaats in de poule over. Na de gewonnen wedstrijd tegen Erik, vond Johan het wel goed en schonk plaats 5 aan...
Bas van Oers. Eigenlijk geldt voor hem hetzelfde verhaal als voor Erik : kansloos in de poulewedstrijden. Maar waar Erik met Johan een taaie tegenstander trof in de plaatsingswedstrijden, had Bas meer geluk met zijn geblesseerde tegenstander. De eerste 2 games waren nog bijzonder spannend, getuige de gamestanden 16-14 en 12-10. Maar daarna was het verzet van zijn opponent gebroken en kon Bas zich opmaken voor een revanche-wedstrijd tegen Johan om de vijfde plek. Die wedstrijd kwam er niet, de vijfde plek wél.
Voor de echte prijzen was het dit jaar een heuse strijd tussen de eerste 2 seniorenteams. Team 2, zojuist gepromoveerd naar de hoofdklasse, wilde graag laten zien aan de mannen van team 1 (al jaren acterend op dat niveau) dat ze niet voor niets gepromoveerd zijn en hetzelfde niveau hebben bereikt.
Lees meer... 
|
Tussen het wapengekletter van de senioren heeft ook de jeugd haar clubkampioenschappen afgewerkt, vandaag gingen 10 jeugdleden de strijd met elkaar aan.
Er werd gespeeld met handicap in 2 poules van 5. De nummers 1 en 2 van iedere poule zouden in de kruisfinale spelen om de prijzen.
Opvallend deze keer was het leeftijdsverschil tussen de jongste en oudste deelnemer. Het verschil bedroeg 10 jaar. Dit jaar had Jesse Hooglander zich opgegeven. Lid vanaf januari 2015, toen nog 7, en vanaf zijn lidmaatschap staat hij te trappelen om wedstrijden om het “echie” te spelen. Hoewel hij ontzettend zijn best deed moest hij in de poulefase, met 4 verloren wedstrijden, genoegen nemen met een 5e plaats.
Ook in de andere poule wist Gideon van Veen met 4 verloren partijen de 5e plaats op te eisen. Na ruim 1 ½ uur spelen waren de voorrondes afgelopen. De deelnemers hadden met veel inzet gestreden en in beide poules wisten de deelnemers het de wedstrijdleiding makkelijk te maken. De eindstand werd bepaald door resp. 4, 3, 2, 1, en 0 gewonnen partijen.
De deelnemers die buiten de boot vielen wil ik bedanken voor hun inzet en aanwezigheid, want immers zonder verliezers geen winnaars: Lennard van Hal, Gideon van Veen, Robin de Korver, Jesse Hooglander, Thomas Akerboom en Dirk Imanse.
Kruisfinales
Menno Nugteren tegen Ruben Singewald en Colin Lodder tegen Arne Spiering troffen elkaar in de kruisfinale. Menno en Ruben waren tegen elkaar opgewassen. In 4 sets werd het telkens 11-8. Echter, het was Menno die aan het langste eind trok. In de andere kruisfinale was het de kampioen van vorig jaar, Arne, die het opnam tegen Colin. Dit werd een enerverende 5 setter waarin voor elke punt werd gestreden, De wedstrijd duurde bij 30 minuten. Met setstanden van 9-11, 8-11, 11-5, 13-11 en 11-9 was het Colin die de finale mocht gaan spelen.
Halve finale
De strijd om de 3e en 4e plaats ging tussen Ruben en Arne. Hoewel Ruben in de 1e game nog enige hoop mocht koesteren op de overwinning, hij won de game met 16-14, gingen de volgende 3 games verloren met resp. 4-11, 7-11 en 9-11. Arne ging dus aan de haal met de 3e prijs en Ruben werd 4e.
Finale
De finale ging tussen Menno en Colin. Vooraf werd er uit het publiek tegen Menno geroepen dat hij moest opschieten omdat het anders zo laat zou worden. Hij gaf hier gehoor aan. In 3 sets met dezelfde standen wist Colin gedecideerd te winnen, 6-11, 6-11 en 6-11.
Uiteraard is Colin Lodder als nieuwe clubkampioen bij de jeugd ook voor 1 jaar de trotse bezitter van de wisselbokaal.
De prijzen werden uitgereikt door de oud-jeugdvoorzitter Rob van den Bos.
Jongelui, nogmaals bedankt voor jullie inzet en op naar de clubkampioenschappen dubbels op donderdag 18 juni a.s. en het Vriendschapstoernooi op vrijdag 26 juli. De inschrijflijsten hangen in de hal boven de kapstok.
Namens de jeugdcommissie Simon van Sintmaartensdijk. 
|
In tegenstelling tot de vorige 3 klassen had organisator Piet ditmaal niet te kampen met veel afzeggingen. Integendeel, vrijwel iedereen die was uitgenodigd stemde volmondig in met deelname en dat gaf het enorme aantal van 18 deelnemers. Vanwege het verlies van een flink stuk voetzool was "halve zool" Piet zelf helaas genoodzaakt om stil te zitten (staan ging lastig, lopen al helemáál onmogelijk) en begonnen we keurig op tijd met 17 man, verdeeld over 3 poules van 4 en eentje van 5.
Om met de laatste te beginnen, poule D kende een bijzonder verrassend begin. De ongetrainde Robert Hilgeman werd flink onderschat door Guido Houwing en dat betekende Roberts enige winst en Guido's enige verlies van de avond. Vervolgens pakte Adino Bosch optimaal zijn kansen tegen Laurens Langeveld en konden beide favorieten in de poule aan een inhaalrace beginnen. Rin Visser meldde zich na 3-0 tegen Robert ook aan het front der kanshebbers. Guido herpakte zich met 2x 3-0 tegen Adino en Rin, en Laurens deed min of meer hetzelfde tegen Robert en Rin. Met 3 man op 2x winst en Rin op 1 kon er in de laatste speelronde nog van alles gebeuren. Temeer omdat deze 4 tegen elkaar moesten spelen. Laurens zag zijn kansen al somber in tegen Guido en ging er van uit dat hij op 2 punten zou blijven staan, terwijl Guido en Adino op 3 zouden komen. Guido won de 1e en 3e game, Laurens kon 2 keer gelijkmaken, maar het was Guido die de winst pakte en daarmee doorging. Adino hoefde alleen maar te winnen van Rin, maar struikelde net als vorig jaar over die laatste horde. En toen was het games tellen tussen Rin, Adino en Laurens en bleek Laurens uiteindelijk de gelukkige.
Lees meer...Kevin pakt de draad op waar hij hem had laten liggen.
Voor het clubkampioenschap van de 4e klassers, gecombineerd met de onderste helft van de derdeklassers, wist organisator warempel 10 personen te strikken. Hoe hoger men speelt, hoe meer animo om de krachten met anderen te meten, zo lijkt het wel. Niet dat er nu 10 deelnemers kwamen opdagen, dat bleek al gauw een illusie. Bas Hardenberg had tegen de halve wereld gezegd dat-ie op het laatste moment naar het buitenland zou gaan, behalve.... Inderdaad, Piet wist van niks en deze stond plotseling met een iets kleiner deelnemersveld dan gepland. Gelukkig was daar de altijd aanwezige en onvervangbare Moos Markesteijn...!!
Poule A zag er spannender uit dan de werkelijkheid was. Kevin Nugteren, voor het eerst serieus spelend na zijn rugoperatie en revalidatie, moest maar afwachten op welk niveau hij na een jaar stilstand zou staan. Drago Bikarevic mocht op grond van zijn resultaten ook tot de favorieten worden gerekend en Max Kornet is altijd goed voor één of meer verrassingen. Tel daarbij op dat Kees van Blitterswijk vooral voor jeugdige aanvallers een bar lastige tegenstander is en dat Michelle van der Spek in de winning mood zat na haar kampioenschap en het leek een mooie strijd te gaan worden. Mooi was het soms, spannend niet. Hoewel sommige partijen wel tot het gaatje gingen.
Michelle had weinig in te brengen tegen Kevin en Kees kon het aanvalsgeweld van Drago niet afstoppen. Daarna bleek al dat Max niet echt in goeden doen was. Tegen Michelle werd het (na 1-2) met 13-11 in de vijfde nog nét een overwinning, maar toen was de koek op en zijn knieën ook. Kevin maakte (zeer) korte metten met Kees en Max, Drago deed hetzelfde met Kees en Max. En daarmee waren de beide halvefinalisten bekend en mochten ze in hun onderlinge wedstrijd strijden voor plaatsing en prestige.
Lees meer...
|
|
