| Olieballend het jaar uit met veel debutanten |  | 08 | jan2015 | |
Traditioneel wordt er op de laatste speelavond van het jaar gespeeld om de officieuze titel "Oliebollenkoning van TTV Papendrecht". Echter, de laatste jaren zijn er zoveel deelnemers dat het al moeite genoeg kost om iedereen op een nog enigszins nuchter door de poulewedstrijden heen te krijgen. Om daarna ook nog kruisfinales te gaan spelen.... dan worden het echt de kleine uurtjes. Afgelopen jaar 2014 konden we echt olieballend het jaar uit : het merendeel van de deelnemers ging pas op oudejaarsdag richting huis. Dat lag voor een groot deel toch ook nu weer aan organisator Piet. Die had weliswaar het schema van de wedstrijden bijzonder strak in de hand, maar het weer zo'n idiote puntentelling bedacht dat het na afloop lange tijd duurde voordat hij er zelf uit was..... Gelukkig was de hoeveelheid oliebollen ruimschoots voldoende om ieders humeur op een aangenaam peil te houden.
Eenendertig man had zich ingeschreven, André Voskuijl moest zich met griep terugtrekken en toen was 30 wel een heel mooi te verdelen aantal. Vraagt op de avond zelf sponsor Hans Boer of-ie mee mag doen. En zeg dan maar eens nee, ondanks dat het mooie schema van 6 poules van 5 volledig ondersteboven geschopt wordt. Als altijd is er wel een reddende engel en ditmaal heette die Sint Maarten. Stehouwer had eigenlijk teveel last van zijn rug, was toch gekomen om de organisatie niet teleur te stellen (wordt buitengewoon op prijs gesteld...!) en kon zich toen met een gerust hart terugtrekken, de weg voor Hans openend.
Poule F kende wel 2 debutanten van de 5 man. Stephan Kamerling was voor velen onbekend, maar wil na jaren het tafeltennissen weer op gaan pikken en kon op deze manier mooi 4 potjes niet al te serieus oefenen. De tweede debutant was een wel bijzonder vreemde eend in de bijt : donateur Peter Kloos had zich tijdens de ALV laten verleiden om ook eens een avond te tafeltennissen. Nou, dat heeft-ie geweten. De opmerkingen over en vergelijkingen met zijn niveau op klaverjasgebied vlogen door de zaal. Het moet gezegd, Peter liet zich niet kennen en blééf enthousiast meppen. Dat het merendeel de tafel miste, deerde hem totaal niet. Het De Vriendschap-trio plaatste zich op de ereplaatsen, waarbij Ina de uitblinkster was en Herman de onderlinge strijd met Kees verloor.Poule E mocht zich verblijden met het tegenspel van Hans Boer. Weliswaar werd hij laatste, maar met één gelijkspel en 2 nipte nederlagen viel zijn niveau de anderen beslist niet tegen. Die willen we vaker achter de tafel zien !! Gerda Deumer verloor er ook 3, maar die ene wist ze te winnen en werd zo vierde. Net als in poule F stak ook hier iemand met kop en schouders boven de rest uit. Nu is dat voor Richard Koekkoek ook een tikkeltje makkelijker dan voor Ina, maar je moet het toch eerst maar doen. En ook hier besliste het onderlinge duel over plaats 2 : Jan Tillemans was met 10-8 de baas over Moos.
Nog spannender was het in poule D. Nee, niet voor plaats 1 want Ron Keereweer bleek oppermachtig. Slechts 1 gelijkspelletje (met 10-10) en voor de rest hele dikke scores zorgden voor het hoogste puntentotaal van de hele avond. Voor plaats 4 bleek een half puntje voorsprong van Simon op Rob van Lambaart (29 om 28,5) genoeg, terwijl plaats 2 echt werd beslist op onderling resultaat. Johan Deumer en Eef Schouten eindigden beiden op 34,5 maar Johan bleek onderling de sterkste met 9,5 - 6,5.Door het uitvallen van Maarten en het invallen van Hans was Michelle een paar poules hoger terechtgekomen.
Poule C leek een mooie uitdaging voor haar, maar de lat bleek wel erg hoog te liggen en ze werd afgetekend laatste. De overige 4 heren lagen qua puntentotaal niet eens zo heel ver uit elkaar. Toch kon je goed merken dat wanneer je maar genoeg games speelt en wint met 6-4, je vanzelf toch een aardig aantal punten kon halen. Max Kornet scoorde te vaak "net niet", her-intreder Bas Hardenberg haalde net als good-old Jan van Dalen 2 overwinningen, 1 gelijkspel (tegel elkaar) en 1 nederlaag (tegen Drago). Knap dat Jan zich op de tweede plaats wist te nestelen tussen al dat jonge en snelle spul. Drago werd terecht eerste door 4x winst, maar véél scheelde het niet.
Hoe hoger het niveau, hoe kleiner de verschillen. Niemand bleef zonder winst, en alleen Patrick van Vooren bleef zonder verlies. Toch was de eerste plaats voor een ander... Jan Riske was de verrassende nummer vijf. Alleen winst tegen de jeugdige Jamie de Waardt stond tegenover nul keer winst tegen andere spelers met een lastig spelletje. Zo was teammaat Rin Visser hem ditmaal de baas, maar moesten beiden toch Jamie voor laten gaan omdat die als enige van poulewinnaar Niek van Westen wist te winnen. Patrick dus ongeslagen, maar toch slechts tweede.
In poule A bleken de onderlinge verschillen nog veel kleiner. Waar in poules C t/m F het verschil opliep tot boven de 20 punten, was het in poule B 'nog maar' 14 (35,5 tegen 21,5) en in poule A exact 10 punten. Laurens Langeveld bleef achter met het minste aantal punten en 4 nederlagen maar was elke keer dicht bij een beter resultaat. 10-6 was nog zijn grootste nederlaag. Hanno was lekker op dreef, maar groef tegen Dao zijn eigen valkuil door slechts 4,5 punt te scoren tegen 11,5 voor Dao. Tsja, dan gaat het hard met die verschillen. Toch kwam Dao ondanks deze uitschieter niet verder dan plaats 3, Erik van Holten won de onderlinge pot met 9-5 en wipte zo over hem heen naar de tweede plaats. Slechts 1 nederlaag voor zowel Erik als Dao, terwijl Eddy van Weelde naast een nederlaag ook nog een gelijkspel moest toestaan. Maar met 7-9 en 9-9 scoor je toch nog altijd méér punten dan 9-7 + 5-9 (Dao) of 9-5 + 5,5-12,5 (Erik). De goede rekenaars zagen Eddy dus terug op het hoogste schavotje.
Barman Colin nam, omdat voorzitter Jan van Dalen zich wel heel diep in de mensenmassa had verstopt, de jaar de honneurs waar van het befaamde (en bij sommige oud-leden beruchte) kaartentrekken. Het is één van de vele charmes van het oliebollentoernooi dat niet de veelvraten op tafeltennisgebied automatisch met een prijs naar huis gaan. Er worden 2 kaarten getrokken uit de serie A, 2, 3, 4, 5 (en soms ook 6) en die plaatsen in elke poule geven recht op prijs. Nadat de 2 kaarten waren getrokken werd er nog duchtig navraag gedaan onder de oudgedienden, maar ook zij konden zich niet (meer) herinneren of het ooit was voorgevallen dat daadwerkelijk de nummers 1 en 2 uit de poule prijs hadden. We houden het er op dat dit de primeur was. En onder het genot van een hapje en drankje (of méér dan één) konden we terugkijken op een gezellig toernooi.
|
|
