| Senioren team 8 klaren de klus |  | 17 | apr2011 | |
De kampioenen van team 6 in de bloemen zie 10-4-2011 
| Het is de senioren van Papendrecht 8 gelukt om donderdagavond thuis in De Kooy de resterende punten voor het kampioenschap in de 5e klasse D te vergaren. Voor aanvang van de wedstrijd tegen het Dordtse DFC 3 was bekend dat er 8 winstpunten nodig waren, er mochten dus maximaal slechts 2 misstapjes gemaakt worden.
De kick off werd verzorgd door Arie Nugteren die al meteen voor een 5 games-duel aan de bak moest. Tweemaal wist Arie een nipt gameverlies gedecideerd te beantwoorden. Na 15-17, 11-5, 10-12 en 11-6 gaf Martin Hoogmoed zich eindelijk met 12-10 gewonnen. Jan van Dalen had daarna middels 3 games geen enkele moeite met Ed Noorlander en Henk Vermeij wist zijn openingspartij in winst om te zetten ten koste van Ulrich Wijbers. Het dubbel van Jan en Arie ging met 11-1 (!), 13-11 en 11-8 naar de Papendrechters, ergo 4-0.
Daarna trof Jan Ed Noorlander en ook Jan stuitte op een hevig verzet. Na 12-10 en 11-6, een 2-0 voorsprong dus, volgden games van 9-11, 6-11 en 8-11 en was de eerste tegenslag een feit. Alle drie thuisspelers wonnen daarna hun volgende partij (7-1) waarna Henk de zware taak wachtte om over Noorlander te zegevieren. Deze partij kende een merkwaardig verloop, na 11-9, 8-11, 11-9 en 5-11 diende wederom een beslissende game uitsluitsel te geven, maar Henk liet zijn teammaten niet langer in spanning, met een gedecideerde 11-2 bepaalde hij de tussenstand op 8-1 waarna de feestvreugde om het kampioenschap losbarstte. Het op de bank meelevend teamlid Rob van den Bos en de in Spanje vakantie vierende Johan Deumer werden ook in de euforie betrokken. Deze spelers kunnen zich opmaken voor een najaarscompetitie in de 4e klasse.Dinsdagavond reisde Papendrecht 11 naar Dordt met de taak om met 3-7 te winnen bij en tegen de directe concurrent Merwestad 2. Het 5-mans team trad aan in de sterkste samenstelling , i.c. met de nog ongeslagen Gladys Jacobson, met Eef Schouten die slechts één verliespartij op zijn conto had staan en met Ina Wiekart die met haar spelwijze in staat is om het de gastheren heel moeilijk te maken. Zoals verwacht in een directe ontmoeting tussen de twee sterkste teams in dezelfde poule ging het ook hier hard tegen hard.
Eef trapte af tegen Theo Schilthuizen en na 10-12, 6-11, 11-6 en 11-7 diende er ook hier weer een 5e game aan de pas te komen, maar Theo benutte het thuisvoordeel , speelde 11-8 en bepaalde de stand op 1-0. Aan Ina de taak om deze tegenvaller te revancheren ten koste van Lenny Klarenaar. En hoe kan het anders, het werd 10-12, 6-11, dus 0-2 (!), toen 11-3 en 11-5 (2-2), waarna Ina uithaalde naar 6-11, ergo 1-1. Gladys speelde vervolgens haar openingspartij in ‘slechts’ 4 games en mocht zich laten feliciteren door Maurice de Jager (1-2). Het dubbel van Gladys en Eef ging weliswaar in 3 games, maar toch met nipte verschillen naar Merwestad (12-10, 13-11 en 11-7), de tweede tegenvaller voor Papendrecht 11 (2-2). Toen hierna Eef voor de tweede maal tegen een verliespartij aanliep (3-11, 11-7, 11-7 en 13-11 tegen Lenny) begonnen de Papendrechters ‘m te knijpen. Alle 5 resterende partijen moesten nu immers gewonnen worden. Gladys deed wat van haar verwacht werd en bezorgde Theo (zijn enige) verliespartij. Opnieuw niet zonder moeite had Ina daarna 5 games nodig om te winnen van Maurice (3-11 en 8-11 = 0-2, 2 x 11-4 = 2-2 en 8-11) stand 3-5. Gladys voltooide haar hattrick door van Lenny te winnen en gelukkig won ook Eef van Maurice met de ‘ruime’ cijfers 3-11, 9-11, 11-9 en 11-13, stand 3-6. De alles bepalende slotpartij ging tussen Ina en Theo en Theo begon met een dikke 11-2 game en hoe nipt de volgende 2 games ook werden (11-9 en 12-10), het 7e punt werd niet veroverd waardoor Merwestad 2 door slechts één punt verschil met de kampioenstitel in de 6e klasse B aan de haal ging.
Vrijdagavond in De Kooy werden nog 2 cruciale wedstrijden gespeeld, de seniorenselectie diende zich van degradatie uit de hoofdklasse te verzekeren, Papendrecht 9 had nog een kleine kans op promotie naar de 4e klasse, maar dan moest wel met 8-2 gewonnen worden van de Alblasserdammers van TTVA 4, de directe concurrent voor de kampioenstitel.
Ron Keereweer begon voortvarend en zette Papendrecht 9 op 1-0 door Remco Faassen in 3 games weg te spelen. Ewout van Lambaart wist zich daarna geen raad met de rare capriolen van Ronald Muskiet, ergo 1-1. Nazim Gündem maakte 2-1 door van Ab de Groot in 4 games te zegevieren. Voor het dubbel kwam 4e teamspeler Rob van Lambaart van de bank en samen met Ron volgde een moeizame overwinning op Ronald en Ab (7-11, 11-7, 9-11, 13-11 en 11-5), stand 3-1. Het kwam daarna bijna uit zijn tenen, maar het lukte Ewout uiteindelijk toch om met het minimaal mogelijk verschil te winnen van Remco (11-9, 11-4, 9-11, 7-11 en 11-9), stand 4-1. Daarna kon Ron het niet bolwerken tegen Ab die in 3 games de stand op 4-2 zette, maar Nazim revancheerde deze tegenslag door onmiddellijk daarna met ongeveer dezelfde cijfers te winnen van Ronald (5-2). Het was voor Papendrecht 9 over en uit toen Ewout zijn meerdere moest erkennen in Ab die met 4-11, 3-11 en 5-11 won. De talrijke Alblasserdamse supporters vierden vervolgens de promotie van TTVA 4. Dat Nazim (met 11-9 in de vijfde game) en Ron daarna nog zegevierden en de eindstand op 7-3 bepaalden werd helaas een bijzaak.
Op het centercourt stond de seniorenselectie vrijdagavond voor de zware opgaaf om minimaal een gelijkspel te spelen tegen mede-degradatiekandidaat Taverzo 2 om daarmee het verblijf in de hoofdklasse te kunnen prolongeren. Ook op deze tafel ging het allemaal niet vanzelf.
Eddie van Weelde opende de partij tegen Chris v.d. Deijl en diende al meteen tot de bodem te gaan. Na 12-14, 11-7, 9-11 en 11-9 volgde er nog een benauwde 11-9 en dus een 1-0 voorsprong. Winnie van Rooij redde het daarna niet tegen Gert van Tilborg (9-11, 11-13, 11-9 en 7-11), waarna Richard Steenhuisen met de absurde games 11-8, 9-11, 4-11, 11-6 en 19-17 (!) Papendrecht 1 weer op voorsprong zette met Matthieu Wegh als lijdend voorwerp. Samen met Eddie zette Richard vervolgens in 3 games het dubbel op naam van de gastheren (3-1). De volgende 2 partijen gingen helaas verloren, Winnie verloor opnieuw een partij, ditmaal van Chris en Eddie moest zijn meerdere erkennen in Mathieu (3-3). Nadat Richard heel ruim won van Gert (11-3, 11-8 en 11-3) liep Winnie, tot verbijstering van zichzelf en de vele toeschouwers tegen zijn derde nederlaag aan, ook Matthieu was hem te veel deze avond (4-4). Wellicht beviel het grote bezoekersaantal Richard, want in zijn partij tegen Chris speelde hij als in zijn jongste dagen. Na 12-10, 14-16, 11-9 en 5-11 volgde opnieuw een zinderende vijfde game die uiteindelijk met 12-10 in Papendrechts voordeel werd beslecht. Met de 5-4 voorsprong was het doel “handhaven” bereikt. De winnende slotpartij van Eddie was het puntje op de i. Man of the match Richard Steenhuisen speelde deze voorjaarscompetitie niet eenmaal meer dan één overwinning en toen het nodig bleek, ongegeneerd een hattrick. Commentaar van Richard na afloop: “Ach, je moet gewoon dán pieken als het echt nodig is.” 
|
