| Winnie van Rooij clubkampioen |  | 05 | jun2011 | |
In de hogere licenties zijn niet zo heel vaak echte verrassingen te noteren voor wat betreft het podium en de plaatsing van de spelers daar onder. Zeker als er in een poule-systeem wordt gespeeld komen meestal de beste spelers wel boven. Toch waren de namen op het podium weinig verrassend, maar de volgorde wellicht wel.
Tien man trapten af, keurig verdeeld over 2 poules van 5. Vorig jaar was Ruud Schoon al gewaarschuwd dat het gebrek aan training hem zou gaan opbreken. Dat bleek, want in zijn eerste 3 partijen had hij niets in te brengen. Alleen zijn laatste pot, tegen Jeffrey de Bosscher, was een nagelbijter. Maar ook deze ging met 11-8, 9-11, 11-13, 11-7 en 9-11 verloren. Daarmee kwam Jeffrey aan zijn enige winstpartij en op plaats vier. Bas van Oers, toch een klasse lager spelend dan Harm Hoogendoorn en Eddy van Weelde, kwam slechts een teenlengte tekort om voor een heuse stunt te zorgen. Na een 2-1 voorsprong moest hij toch in vijven zeer nipt (5-11, 11-9, 11-8, 9-11, 9-11) het hoofd buigen tegen Eddy. Die op zijn beurt peentjes begon te zweten toen hij Bas tegen Harm zag spelen. Niets aan de hand in de eerste 2 games (11-5 en 11-2 voor Harm), maar toen Bas zich terugknokte met 11-6 en 13-11 begon Eddy te vrezen voor zijn plekje in de halve finale. Als Bas zou winnen moest hijzelf minstens 2 games pakken tegen Harm. Maar Harm wist alsnog met 11-7 de pot binnen te halen, daarmee Bas eliminerend. Dat Harm ook nog won van Eddy was slechts belangrijk voor de plaatsing in de halve finale.In poule B kwamen we de winnaar van de E-licentie tegen. In al in zijn eerste partij moest hij ervaren dat er toch wel een heel groot niveau-verschil was. Twaalf puntjes voor de moeite tegen Colin Baldé. Ook tegen Dinh Duc Dao en Winnie van Rooij was het een kansloze missie, maar tegen Adino Bosch lagen er kansen. In de spannendste wedstrijd van de hele clubkampioenschappen nam Niek het voortouw met 11-9 en 11-8. Daarna volgden nog 3 close games, maar met 11-9, 14-12 en 11-9 liet Adino de laatste plaats aan Niek. Verder dan deze ene winst kwam Adino ook niet, de overige 3 gingen kansloos verloren. Ook Dinh Duc Dao moest ervaren wat het verschil is tussen eerste en hoofdklasse. Twee keer winnen, maar ook twee keer tamelijk kansloos tegen Colin en Winnie. Voor deze beide heren was de laatste, onderlinge wedstrijd er alleen voor de plaatsing.
De rode lantaarn van de avond ging vrij roemloos naar Niek van Westen. Tegen de techniek van Ruud Schoon was hij niet opgewassen. Met 11-6, 11-5 en 11-6 werd Niek, na het glorieuze kampioenschap bij de E-tjes, weer even op zijn plaats gezet. Jeffrey en Adino maakten er voor plaats 7 een mooi spektakel van. Adino weigerde zondermeer te capituleren voor iemand die 2 klassen hoger speelt, maar moest uiteindelijk toch met 11-9, 6-11, 11-4, 9-11 en 11-6 het loodje leggen.
Een uitslag van 3-0 doet geen spannende wedstrijd vermoeden. Toch was de strijd om de vijfde plaats wel degelijk heel spannend. Maar Dinh Duc Dao trok 3 games achter elkaar de beslissende punten naar zich toe. En na 9-11, 13-15 en 9-11 stond Bas van Oers op plaats 6.
De verrassingen van deze avond kwamen in de halve finales. De poule-winnaars leken hun kruit verschoten te hebben in het winnen van de poules. Voor Winnie van Rooij maakte het niks uit of hij tegen Eddy van Weelde of Harm Hoogendoorn moest spelen. Het werd de laatste, en Winnie maakte zijn woorden waar. Met 11-4 en 11-8 leek de beslissing vroeg te vallen. Harm dacht daar anders over en perste er een 11-8 en 11-9 uit, daarmee enige vertwijfeling zaaiend bij Winnie. Het zaad van twijfel ontkiemde echter niet, en Winnie pakte de laatste game met 11-7.
In de andere halve finale kwam Eddy van Weelde zijn angstgegner Colin Baldé tegen. Maar of het nou kwam door een onwillige linkerarm van Colin, of het rustige en degelijke spel van Eddy, Colin’s rol was na game 1 (11-5) uitgespeeld. Met 11-8, 11-8 en 11-4 nam Eddy heel duidelijk revanche voor de verloren finale van 2010.
Waar ieder toernooi begint met wedstrijden tussen teamgenoten, zijn wij zo eigenwijs om er mee te eindigen. Voor de derde plaats moesten Harm en Colin elkaar de maat nemen. Harm begon voortvarend met 11-7, daarna was het initiatief duidelijk voor Colin en met 11-6 en 11-4 nam hij een optie op de kleinste beker. Het binnenhalen daarvan bleek moeizaam en op zijn tandvlees wist Colin de vierde game met 12-10 te eindigen.
Ook in de finale twee teamgenoten tegenover elkaar. Eddy van Weelde wist dat hij zelf het spel en de punten moest maken tegen Winnie, maar er was in eerste twee games geen doorkomen aan. Wat Eddy ook probeerde, elke bal kwam terug en het was vrij snel 11-2 en 11-7. Nog feller ging Eddy er tegenaan, en dat werd beloond. Na de 11-8 was de spanning in de wedstrijd weer enigszins terug. Game 4 liet echter hetzelfde beeld zien als de eerste twee, en na 11-5 resteerde voor Eddy wederom de ondankbare tweede plaats. Het heeft even een aantal jaren geduurd (er moest zelfs navraag gedaan worden bij de eigenaar van de vorige wisseltrofee, Colin), maar na 6 magere jaren kon Winnie van Rooij zich de trotse tijdelijk bezitter noemen van de gloednieuwe W.A. Teeuwisse Cup. Het bezit van deze cup is tijdelijk, de titel van Clubkampioen 2011 blijft voor altijd op naam van Winnie van Rooij. Proficiat !
|
|
