| Lieron Viveen overtuigend (2 games verlies) kampioen bij licenties E |  | 29 | mei2012 | |
links Laurens Langeveld, rechts Dirk van Vugt, onder Lieron Viveen 
| Een mooie mix van oud en jong, van zeer ervaren tot piepjong kon organisator Piet presenteren aan de wedstrijdleiding van de avond Jan Tillemans. Zoals gebruikelijk in zeer vertrouwde handen als Piet in zijn eigen klasse moet spelen. Zelfs een soort van her-intreder (Robert Hilgeman) kon kennismaken met de groei van een aantal spelers die hij alleen als junior kende. Maar kleintjes worden groot en spelen soms eerder dan je denkt op een volwassen niveau. Omdat Robert graag mee wilde doen, en good-old Jan Schoon bereid was om een niet te groot aantal wedstrijden te spelen, stonden er 10 man aan de start.
Poule A was voor Jan het makkelijkst te tellen. Immers, spelers met resp. 0, 1, 2, 3 en 4 overwinningen zijn niet moeilijk te rangschikken. Daarmee is niet gezegd dat er in die poule geen verrassingen waren te noteren, integendeel ! Het begon heel gewoon, verlies van Laurens Langeveld (als 4e-klasse-kampioen) tegen 2e-klasser Adino Bosch en zeer nipte winst van Matthijs van Hoek op Jan Schoon. Vervolgens liet Laurens echter ook Erwin Verhaert zijn hielen zien, al had het gezien de gamestanden (14-12, 7-11, 11-9, 9-11, 11-8) ook anders kunnen aflopen. Ook Matthijs werd gedecideerd geklopt en daarmee was Laurens dicht bij de kruisfinales.
Erwin speelde tegen Adino opnieuw zijn troefkaart (een vijfsetter) uit, maar opnieuw bleek die niet hoog genoeg en daarmee was Erwin na 2 potjes nagenoeg kansloos. Het moest in wel 3 wedstrijden precies goed vallen om…., maar dat gebeurde dus niet. Laurens stelde tegen Jan Schoon zijn kruisfinaleplaats veilig, en liet daarmee de teamgenoten Erwin en Matthijs het nakijken. Adino won, soms met de nodige moeite, al zijn partijen en daarmee de poule.Poule B was wat de eerste 2 plaatsen betreft snel beslist, en voor de overige 3 werd het rekenen. Piet den Dikken dacht enige kans te maken, maar speelde tegen Niek van Westen en Dirk van Vugt véél te wisselvallig en vaak gewoon slecht, zodat zijn ambities na 2 potjes de ijskast in konden. Hetzelfde gold voor Robert Hilgeman, maar die had vooraf niet zulke hoge verwachtingen. Kansloos verlies tegen Dirk en daarna Lieron Viveen, maar Robert sloeg toe tegen Niek van Westen : met 10-12, 11-9, 8-11, 11-4 en 14-12 was het verschil meer dan duidelijk. Piet herstelde zich tegen Robert, en Lieron denderde in 3 potjes naar 3x winst zonder gameverlies. Dat gameverlies beloofde Piet hem voor de laatste pot, die nergens meer om ging dan de eer. En jawel, 11-9 in de eerste. En zowaar moest Lieron (na 9-11 en 11-7) nog vol aan de bak. Tot 7-7 in de vijfde kon het nog beide kanten op, maar de wisselvalligheid sloeg bij Pieter weer toe en Lieron pakte ook deze pot. Niek en Dirk moesten niet alleen voor de eer spelen, de winnaar ging door en Dirk was favoriet, zeker na een afgetekende 11-5 in de eerste. Niek gaf niet op, counterde met 11-8, maar de derde werd met eveneens 11-8 voor Dirk. Nog eenmaal gaf Niek gas (11-3), maar het laatste woord was aan Dirk.
Jan Schoon en Robert Hilgeman moesten strijden om de rode lantaarn, en ook in zijn laatste partij van de avond bleef Jan met lege handen. Het moet gezegd, heel vaak kwam Jan dichtbij gamewinst, liefst 8x in de verlenging verliezen (tegenover slechts 2x winst) geeft aan dat Jan er alles aan deed. Ook nu weer 2x net niet : 4-11, 9-11 en 10-12.
Matthijs tegen Piet leek snel beslist na 11-8 en 11-6 voor Matthijs en slecht spel van Piet. Hoe hij het deed, weet-ie zelf nu nog niet, maar na 10-12 en 9-11 stond het gewoon 2-2. Gelukkig won de beste van het span wel weer de laatste game met 11-6 (Matthijs dus !).
Erwin mocht voor de vijfde stek spelen tegen Niek. Gamestanden zijn helaas onbekend gebleven voor de organisatie, maar die kon zich voorstellen dat Erwin helemaal confuus was van het feit dat de wedstrijd al na 4 games was afgelopen. En ook nogeens in zijn voordeel..!
In de kruisfinales twee “jonkies” tegen elkaar en twee oudgedienden, zodat de wedstrijden om plaats 1 en 3 altijd een mix zouden opleveren van beiden. Laurens kon zijn geweldige serie niet vasthouden en daarmee is de vraag uit het verslag der vierdeklassers meteen beantwoord. Het antwoord luidt : In de halve finale bij de 2e- en 3e-klassers, overigens meer dan knap !! Lieron herstelde zijn reeks namelijk wél en won weer in drieën (11-6, 11-7 en 13-11).
Adino was al behoorlijk moegespeeld, en wilde het tegen Dirk van Vugt kort houden. Met 11-6 en 11-7 leek dat te lukken, maar Adino kon het net niet afmaken. Na 12-10 voor Dirk leek de pijp helemaal leeg (11-3 in game 4). Toch zette Adino alles op alles, maar dat was net niet genoeg en Dirk kon na 11-9 juichen.
Evengoed viel er een prijs te winnen voor Adino. Laurens wenste echter niet mee te werken, bleek mentaal niet geknakt na de halve finale. En met 7-11, 11-9, 11-9, 11-8 mocht Laurens trots zijn op een hele knappe prestatie en zijn derde plaats.
De finale was een reprise van het pouleduel Dirk tegen Lieron. In de poule was het een regelmatige overwinning voor Lieron (11-7, 11-7 en 11-8). En dus moest Dirk op zoek naar een andere tactiek. Of dat er helemaal uitkwam laten we in het midden, het kan ook zijn dat Lieron op elke nieuwe poging van Dirk het juiste antwoord vond. De uitslag beïnvloeden deed het allemaal niet, die was nagenoeg hetzelfde als in de poule : 11-7, 11-8 en 11-7. En daarmee nam Dirk revanche voor zijn matige optreden van 2011, terwijl bij Lieron Viveen de prijzenregen bleef doorgaan : clubkampioen bij de 2e / 3e klasse en voor hem het grootste cadeau : het startbewijs om bij de “grote jongens” mee te mogen doen. En nee, we stellen niet twee verslagen achtereen dezelfde vraag…!
|
|
