Rob van Lambaart maakt favorietenrol waar en wint bij licentie G | | 23 | apr2010 | | Vanavond werd gestreden om de titel van clubkampioen bij de G-licenties. Het oorspronkelijke tiental werd tot een achttal gereduceerd, omdat Peter Ruts op het laatste moment moest afzeggen en clubkampioen licenties H Kees Kleijn uit Hamburg moest komen en liever nog in de winning mood bleef. In plaats van 2 vijfkampen stond er dus nu een achtkamp op het programma, en da's op vrijdagavond een hele opgave. Het tempo werd strakgehouden, iets wat niet door iedereen helemaal op prijs gesteld werd. Er was nauwelijks tijd om bier te nuttigen.... Het werd een avond met veel verrassende uitslagen, maar uiteindelijk toch een behoorlijk voorspelbaar podium.
In de eerste wedstrijd was het gelijk raak. Maarten Stehouwer stond met 2-1 achter tegen Jan Tillemans, pakte de 4e game overtuigend met 11-4 en denderde direct door naar 10-5 in de 5e. Toen stokte het scoren en pakte Jan zeer geduldig punt voor punt terug. Totdat bij 10-9 de bal op het netje viel en daarna 5 cm aan de voor Jan verkeerde kant. Maarten ging overdroten door met stunten en rekende in de tweede ronde ook af met Rob van Lambaart. Ditmaal na een 2-0 voorsprong en 2-2 tussenstand. Ook nu lachtte het geluk Maarten toe, omdat Rob op 8-8 fout serveerde. En dankjewel, zei Maarten. Zou hij de hele avond blijven stunten ? Aan de andere kant van de ranglijst kwamen we Ewout van Lambaart en Nico van Meeteren tegen. Vooral Ewout speelde teleurstellend en tegen zichzelf en kende eigenlijk maar 2 goede partijen waarvan hij er één van won. Zodoende was de laatste (8e) plaats dit jaar voor Ewout. Nico won in ronde 3 van Ewout en was in de laatste wedstrijd veel te sterk voor een opgebrande Maarten. Met deze 2 overwinningen eindigde Nico als zevende. Pascal van Hoek liet na zijn openingszege 4 nederlagen volgen, en was daarmee op slag kansloos voor de prijzen. Toch kwam hij op gelijke hoogte met Herman Erkelens en Jan Tillemans, die beiden juist wel lang uitzicht hadden op een beker. Herman speelde zich ietwat geruisloos door het toernooi, stond na 5 ronden op 3x winst en kwam toen Maarten tegen. Vechtend tegen alle mogelijke soorten van vermoeidheid en kramp slaagde Maarten er toch in om Herman achter zich te houden. Jan Tillemans speelde zeker géén onopvallende wedstrijden. Zoals gezegd was het al in de 1e ronde uitermate spannend tegen Maarten, tegen Pascal volgde een regematige overwinning. De nederlaag in vijven tegen Herman viel Jan vies tegen, en daarna volgde een tumultueuze partij tegen Nico. Nadat Jan de eerste game dik won pakte Nico zijn oude plank. Volgens Jan maocht dat niet, volgens Nico wel. De partij werd vervolgd onder protest van Jan, die prompt met 2-1 achter kwam. Boosheid daarover zorgde voor 11-4 winst in de vierde, maar de overwinning was zeer benauwd met 14-12 in de vijfde. Je kan als wedstrijdleider ook geen 5 minuten de boel alleen laten...... Nico bleek ongelijk te hebben, maar het gebeuren was uiteindelijk niet van invloed op de uitslag of de eindstand. Het toekennen van het protest (3-0 nederlaag voor Nico) was dus louter formeel. Op onderling resultaat werd Pascal 6e, Herman 5e en nam Jan zijn vertrouwede 4e plek in.
Maarten startte dus voortvarend, maar kwam in de derde ronde Gladys tegen. En die liet zien dat ze haar titel serieus wenste te verdedigen. In een schitterende wedstrijd trok Gladys met 12-14, 11-9, 8-11, 12-10 en 11-9 nipt aan het langste eind. Daarna liep Maarten tegen de enige winstpartij van Ewout aan. Herstel volgde met heel veel moeite tegen Pascal (14-12, 10-12, 11-5 en 12-10) en tegen kramp vechtend ook tegen Herman. Daarna was de pijp echt helemaal leeg, maar met 4x winst en 3x verlies was de kleinste beker meer dan dikverdiend voor Maarten.
Rob van Lambaart liep al in ronde 2 tegen verlies aan. Tegen Maarten was het nipt en ongelukkig, maar de 0 stond. Gladys Jacobson kende in haar eerste 4 partijen alleen maar moeite met Maarten, maar moest toen tegen Rob. Een tegenstander waarvan ze tevoren al zei dat ze daar niet tegen kon spelen. En eigenlijk gaf het wedstrijdbeeld haar gelijk. Met 11-7, 7-11, 11-7, 11-7 stonden beiden weer gelijk. Gladys kende in haar laatste ronden geen moeite meer, maar Rob werd zeer stevig aan de tand gevoeld door junior. Ewout kent als geen ander de eigenaardigheden van het spel van senior en dus ontspon zich een spannende pot die ternauwernood (11-9, 12-10, 6-11, 11-13, 11-9) door Rob werd gewonnen.
Daarmee waren de kaarten geschud. Gladys en Rob eindigden gelijk, maar het onderling resultaat liet Gladys op de tweede plaats belanden. Toch een meer dan uitstekende verdediging van de titel van 2009. Rob bleek, na zijn enige nederlaag tegen Maarten, vol wilskracht en niet te stuiten. Hoewel niet alles even eenvoudig (behalve de al genoemde partij tegen Ewout, ook 12-10 in de vijfde tegen Pascal), werd alles wél gewonnen. De oerkreten waarmee dat zo af en toe gepaard ging, zullen we in 2010 vast vaker horen. Of ze ook hielpen was de schrijver dezes niet bekend, maar het moet gezegd : ze klonken overtuigend genoeg. Dat was het spel van Rob van Lambaart ook, zodat de favoriet ook de terechte kampioen licenties G werd ! Proficiat...en proost !
|