| Winnie van Rooij herrovert Clubtitel |  | 31 | mei2013 | |
v.l.n.r.: Peter Liu, Winnie van Rooij, Harm Hogendoorn 
| Wat een enthousiasme bij de toppers : van de 12 uitgenodigden schreven zich er 10 in voor het gevecht om de titel Clubkampioen 2013. Daar kwam Dinh Duc Dao als winnaar bij de 2e/3e klasse nog bij, daarmee het elftal volmakend. Een aantal waarbij vele organisatoren in de amateursport opgelucht zouden ademhalen, maar voor een mooie verdeling in behapbare poules rampzalig.
Team 1 en team 3, beiden voltallig aanwezig, werden keurig verdeeld over beide poules en organisator Piet hield enigszins rekening met de fysieke gesteldheid van met name Johan Snoep en Eddy van Weelde door hen in de poule van 5 te plaatsen.Peter Liu 
| Beide heren mochten tegen elkaar starten en ondanks dat Eddy 4 maanden niet had kunnen spelen wegens een polsblessure wenstte hij zijn titel niet zonder slag of stoot op te geven. Het ging wat stroef, maar Johan werd toch op 0 gehouden. Dat Johan zeker niet slecht speelde bleek in zijn 2e partij : Hanno van Sintmaartensdijk kwam er eigenlijk niet aan te pas. Tegen een bijzonder sterk spelende Harm Hogendoorn scoorde Johan slechts 16 puntjes en werd daarmee op een kansloze plaats gezet. En hoe verging het Eddy dan ? Die kwam in zijn 2e pot Peter Liu tegen die ook al zijn topvorm had meegenomen naar Papendrecht. Dat bewees hij al in zijn openingswedstrijd door tegen Harm terug te komen van een vlugge 0-2. Harm moest alle zeilen bijzetten om in de vijfde alsnog te winnen. Ook tegen Eddy stond het al snel 0-1, maar toen sloeg Peter toe en toonde aan dat ook Eddy niet ongestraft (helaas noodgedwongen) stil kan zitten. Terwijl Peter ook van Johan won, denderde Hanno over Eddy heen en bleef Harm gewoon zijn potjes winnen. De match tussen Hanno en Peter moest de tweede kruisfinalist aanwijzen. Hanno begon sterk met 11-8, Peter counterde (11-6) en nadat Hanno de 3e nipt pakte, kreeg hij een paar uitgelezen kansen om te winnen. Op de valreep sloeg Peter toe, pakte de vierde met 13-11 en had daarna geen kind meer aan Hanno.Harm Hogendoorn 
| In de andere poule bleef het ook al tot de allerlaatste pot spannend. Lieron Viveen had zich er heel wat van voorgesteld, maar begon zwak tegen Dao. Na de 0-2 herstelde hij zich prima, maar in de beslissende vijfde zat het hem niet bepaald mee. En kon Lieron beginnen aan een buitengewoon moeilijke inhaalrace, gezien de aanwezigheid van een paar toppers in deze poule. Tegen Patrick van Vooren lukte dat nog wel, maar Winnie van Rooij en Colin Baldé bleken net iets sterker. Toch was Lierons rol in deze poule nog niet uitgespeeld…! Terwijl Patrick zijn vorm in Frankrijk had laten liggen en kansloos alles verloor en Dao wel prima speelde, maar nét tekort kwam tegen de top 3 van de poule, tekende zich een zeer spannend verloop af tussen die genoemde top 3. Erik van Holten zag namelijk tot zijn genoegen dat de enige selectiespeler, waartegen hij kans dacht te hebben, bij hem in de poule zat. En inderdaad, Winnie ging naar de slachtbank. Weliswaar was het qua punten bloedstollend spannend, maar na 18-16, 12-10 en 11-7 stond er toch echt 3-0 in games. En die tellen nou eenmaal zwaarder bij gelijk eindigen, dus Erik zat goed. Zelfs na een 3-0 nederlaag tegen Colin was er niets aan de hand. Het verplichtte Winnie om ook met 3-0 van Colin te winnen, terwijl Colin aan 1 game genoeg om door te gaan. Zelfs in drieën verliezen met minimale cijfers mocht nog en het leek ook die kant op te gaan na 11-9 en 12-10 voor Winnie. De derde was echter met 12-10 voor Colin, daarmee zichzelf zeker stellend. Teleurstelling voor Winnie, ondanks de 3-1 winst, totdat…hij hoorde dat Lieron zijn sportieve plicht nakwam. Erik vocht voor wat hij waard is voor zijn plek in de halve finale, kwam terug van 0-2, maar de vijfde game was er net één teveel. Dus geen 3 man die gelijk eindigden, maar slechts 2. En omdat Erik verloor, werd Winnie poulewinnaar en ontliep op die manier Harm.
Dat bleek maar goed ook voor hem, want Harm toonde andermaal aan in een bloedvorm te verkeren. Colin kwam er nauwelijks aan te pas, en met 11-7, 11-9 en 11-5 verzekerde Harm zich voor het tweede jaar op rij van een finaleplaats. Ook Winnie was in 3 games klaar, maar had in Peter een tegenstander die 1 klasse lager speelt en dat verschil bleek te groot.
Winnie van Rooij 
| Patrick kwam niet meer in actie (er was geen nummer 6 in de andere poule) en bleef laatste, terwijl Lieron zijn parttime coach Johan wilde laten zien dat hij wel iets had opgestoken van Johan’s coachwerk. Met 12-10 in de vijfde lukte dat maar moeizaam.
Eddy wilde met opgeheven hoofd de arena verlaten, ging nogmaals de strijd aan, maar moest tegen Dao andermaal concluderen (na 7-11 in de vijfde) dat een trainingsachterstand niet op één avond valt in te lopen. Hoe dan ook, vijf serieuze wedstrijden op één avond is ook een goede training !
Voor plek 5 ging Hanno vol op het gas tegen Erik : 11-3 in de 1e game. Erik sloeg terug met 11-5 en toen bleek de zeer spannende 3e beslissend. Na 15-13 voor Erik gaf Hanno het op.
Voor de kleinste beker hoefde niet gespeeld te worden. Colin, redelijk uitgeteld na 5 poulewedstrijden en een halve finale, gaf aan niet voor plek 3 te spelen. Daarmee de organisatie een klein beetje tijdwinst en een veel grotere kater bezorgend. Ook tegenstander Peter hield er een wat katterig gevoel aan over, maar de laagste podiumplaats was toch echt voor hem.
De finale vergoedde heel veel. Harm en Winnie maakten er een bijzonder hoogstaande wedstrijd van. Harm trok zijn uitstekende spel door in de eerste game, maar op een of andere manier kon hij het niet afmaken. Na een hele game achterstand trok Winnie toch met 13-11 de winst naar zich toe. Wellicht euforisch geworden, maakte hij bij aanvang van game 2 het mooiste punt van de hele avond. Een flitsende spinbal van Harm joeg Winnie meters naar achteren, via een pirouette scheerde de bal rakelings langs het plafond om toch op de goede tafelhelft te vallen. De knal van Harm die volgde was ziedend hard, maar met jeugdige overmoed mepte Winnie naar de bal. Raak, en een verbouwereerde Harm zag de bal langsvliegen voor hij het wist. Luid gejuich van het publiek, felicitaties van Harm voor dit magistrale punt en Winnie vloog ineens door naar 11-6. De wedstrijd liet géén ruimte voor verslapping of foutjes, hetgeen pijnlijk duidelijk werd voor Winnie. Harm bleef onverstoorbaar en goed spelen en na 11-3 was Winnie terug op aarde. Heel knap dat daarna de focus weer volledig aanwezig was, Winnie herpakte zich en mocht zich na opnieuw 11-6 laten feliciteren. Zo weinig als zijn naam op de oude wisselbeker was te vinden, zo frequent staat hij nu al op de nieuwe : voor de tweede keer in 3 jaar mag Winnie van Rooij zich Clubkampioen TTV Papendrecht noemen !
De W.A. Teeuwisse Cup verhuist weer van huize Van Weelde naar huize Van Rooij.
|
|
