Ruud Schoon en Winnie van Rooij verrassende maar verdiende dubbelkampioenen senioren 2010 | | 19 | jan2010 | | Na het uitstapje van vorig jaar naar de maand maart kon het dubbelkampioenschap voor senioren nu weer gewoon voor de voorjaarscompetitie worden verspeeld. En hoewel er zich een aantal gerenommeerde dubbelspelers niet had opgegeven, kon organisator Piet den Dikken toch een mooi deelnemersveld van 16 koppels verwelkomen. Tot zijn grote vreugde waren er geen last-minute afzeggingen en was (bijna) iedereen keurig op tijd, zodat om 20.00 uur het startsein gegeven kon worden voor 2 poules van 8 koppels.
In poule A begonnen Nico van Meeteren en Kees Jongkind zeer sterk. Weliswaar kregen ze tegen Eddy van Weelde en Richard Steenhuisen in iedere game een 5-0 voorsprong mee, maar verwacht werd toch dat beide laatsten dat verschil snel weg zouden poetsen. Het ging echter moeizaam, en met 8-11, 11-9, 7-11, 12-10 en 11-7 kwamen ze met de schrik vrij. De pijp was daarna leeg bij Nico en Kees tot ze in de laatste partij Rob van den Bos en Ina Wiekart (ook nog zonder overwinning, maar met heel veel plezier) naar plaats 8 wisten te verwijzen
| Het betere stuntwerk kwam in deze poule van de Jantjes (Riske & van Dalen). Al in de eerste ronde boorden ze de illusies van Matthijs van Hoek en Nathalie Nobel de grond in met 11-4, 13-11 en 11-4. Toen daar in ronde 3 een daverende 3-0 tegen Hanno van Sintmaartensdijk en Patrick van Vooren overheen kwam, hing een verrassing in de lucht. De strijd om de tweede plaats achter het ongenaakbare koppel Eddy en Richard moest in de laatste speelronde worden beslecht. Ondanks heftig tegenspartelen verloren Hanno en Patrick ook van hen, en eindigden zij op 5 winstpartijen. Op dat aantal konden ook de Jannen en het zeer goed spelende duo Jan Schoon / Gijs de Heer komen. Omdat zij ‘in vijven’ hadden verloren van Hanno en Patrick zouden ze, bij gelijk eindigen, doorgaan naar de halve finale. Zouden Gijs en Jan verliezen, dan konden Jan & Jan bij winst zomaar doorstromen. Jan Tillemans en Arie Nugteren vermorzelden echter niet alleen de kansen van de Jannen met 11-4, 11-7 en 11-6, maar daarmee gelijk ook die van Gijs en Jan. Zij eindigden gelijk met Hanno en Patrick, maar werden op onderling resultaat derde, terwijl Jan & Jan met de vierde stek genoegen moesten nemen.
Poule B was een stuk minder verrassend. Na 4 speelronden stonden de hoogst ingeschatte koppels allemaal op 4 winstpartijen, dus spannend was het echt wel. Voor de plaatsen 5 t/m 8 streden de andere koppels. Rob en Ewout van Lambaart pakten met veel vechtlust nog 3 partijen en werden vijfde, terwijl de verdienstelijk debuterende Erwin Verhaert met Maarten Stehouwer 2 keer wisten te winnen en zesde werden. Voor Kitty Devilee waren het de eerste speelminuten (nou….speeluren) na haar blessure. Samen met haar vaste maat Kees van Blitterswijk boekte ze slechts 1 winstpartij, maar alles bleef heel. staand v.l.n.r.: Eddy en Richard (2e), Hanno en Patrick (3e) zittend v.l.n.r.: kampioenen 2010 Ruud en Winnie
| André Voskuijl en Moos Markesteijn haakten bovenin als eerste af. Vanaf ronde 5 bleven ze met lege handen staan en werden vierde. Een ronde later was het sprookje uit voor Willem-Jan Lindhout en Robert Hilgeman, die derde waren en bleven. In de laatste ronde moest worden uitgevochten wie de poulewinst zou grijpen en daarmee een duel met Eddy en Richard zou ontlopen. Winnie van Rooy en Ruud Schoon kwamen via twee keer 11-9 op voorsprong, maar Colin Baldé en Jeffrey de Bosscher waren niet voor niets titelverdediger. Via 11-9 en 12-10 knokten zij zich terug in de wedstrijd, maar met 11-7 was het laatste woord toch aan Winnie en Ruud.
Dat had als gevolg dat de twee hoogstgeplaatste koppels elkaar al in de halve finale dienden te bestrijden. Om van Eddy en Richard te kunnen winnen, moesten Jeffrey en Colin een heel goed niveau halen. Dat lukte niet helemaal, en daarmee is de toch vrij gemakkelijke winst van eerstgenoemd koppel met 11-9, 11-9 en 11-6 verklaard en waren de titelverdedigers uitgeschakeld voor prolongatie.
In de andere halve finale gingen Hanno en Patrick 3 games lang uitstekend mee met de scores van Winnie en Ruud. De eerste games werd binnengehaald met 11-9, de tweede en derde gingen beiden met 11-8 naar Winnie en Ruud. Daarmee was de wedstrijd gelopen, want in de vierde game kwamen Hanno en Patrick er niet meer aan te pas (11-4).
Om de derde plaats werd dus gevochten door Hanno en Patrick tegen Colin en Jeffrey. Vorig jaar elkaars tegenstanders in de halve finale en toen gewonnen door laatstgenoemden. Hanno en Patrick waren uit op een revanche en die kwam er ook. Na een spannende wedstrijd, uiteraard in 5 games, trokken ze in de 5e game aan het langste eind. In stijl, met een netbal, werd de wedstrijd uitgemaakt met 11-8. De finale dan. Dat was een strijd waarin de kansen wel een aantal keren wisselden. Eddy en Richard gingen voortvarend van start en kwamen via 11-7 en 11-9 op een comfortabele voorsprong. Winnie en Ruud dachten daar anders over, en deden van zich spreken met 11-4 in de derde. De vierde game kon alle kanten op, er kwamen zelfs matchpoints voor Eddy en Richard, maar met 14-12 voor Winnie/Ruud kwam er een beslissende 5e game. En ook in die ene game wisselden de kansen. Winnie en Ruud walsten na die 4e game meteen door naar een 5-1 voorsprong. Een snelle beslissing leek het, maar 6 punten op rij brachten het voordeel (7-5) weer bij Eddy en Richard. Alle risico’s nemend vochten Ruud en Winnie zich toch weer terug en via 10-8 kwam het winnende punt op 11-9. Vooral Winnie van Rooy was uitgelaten van vreugde, hij mocht zich na 16 jaar (!) weer eens dubbelkampioen noemen, dit keer samen met Ruud Schoon.
|