| Nieuwe koelkast niet zonder moeite op z’n plek |  | 23 | mei2014 | |
Al enige weken liet onze geliefde dubbeldeurs-koelkast weten dat ‘ie aan het eind van zijn latijn gekomen was. Zijn gierende kreten sneden door menig tafeltennis- en klaverjashart. Een goed bedoelde maar toch ook stevige trap tegen zijn nog kloppend hart snoerde hem wel eens de mond, maar dat duurde meestal maar even. In de laatste dagen van zijn doodstrijd werd de noodarts Henk Vermeij nog opgetrommeld, maar na zijn onderzoek kwam het advies óf een ruilhart én bloedtransfusie óf “er maar de stekker uittrekken”.
Intussen nam het gemopper over de lauwe drankjes steeds grotere vormen aan. Wel weer opmerkelijk dat daarbij maar weinig initiatieven kwamen om het koelprobleem op te lossen…
Maar toen stroopten Nico van Meeteren en Gijs Ton de mouwen op, het gehele internet werd afgezocht en menig telefoontje werd gepleegd. Vervanging zou dik in de papieren gaan lopen en daardoor dreigde op zijn beurt weer onze penningmeester het aan het hart te gaan krijgen.
Ineens bleek er bij onze drankenleverancier Nolle nog een bijna identieke kast te staan en na uitstekende onderhandelingen werd die kast gisterenmorgen afgeleverd.
Nico had die dag vrij gekregen van Ada, Eef Schouten mocht de verzorging van zijn vrouw even laten rusten en Jan Tillemans had zijn middagpauze enige uren naar voren geschoven. Samen met de chauffeur van Nolle zou die loeizware kast wel naar binnen getransporteerd kunnen worden.
Maar na heel veel tillen, draaien en keren, na verwijdering van de brandblusser en demontage van de houder van die blusser bleek de kast enkele centimeters te breed voor de deuropening van de kantine. Hoe kon dat nou ? De overleden kast was immers breder dan de nieuwe en die oude kast stond nog binnen ?
Het duurde even voordat bij Nico, Eef en Jan het lampje aanging… Tijdens de laatste –uitstekende- verbouwing van de kantine, stond die brede koelkast er inderdaad al. Vader en zoon Van Lambaart hebben toen de schuifdeur aan de halzijde geplaatst en ten behoeve van een degelijke afsluiting werd in de sponning ook nog een brede lat geplaatst waarop het hangslot gemonteerd werd. Na die constatering lukte het –ook nu niet zonder veel moeite- om die lat te verwijderen en ja, met nog enkele millimeters speling lukte het om de koelkast naar binnen te krijgen.
Nadat de lat en het afsluitwerk weer waren teruggeplaatst resteerde alleen nog een klein deukje in de deur van het damestoilet. Wordt ook vast weer hesteld.
Jan en Eef vertrokken naar hun dagelijkse verplichtingen en Nico zette én in de koelkast én in de kantine de puntjes weer op de i.
Ergo: met dank aan Bestuur en vrijwilligers kan iedereen vanaf heden weer genieten van de koude drankjes. En Max, de naam die bovenaan de koelkast prijkt, die heeft er helemaal niets mee te maken.
|
|
