| Een nieuwe lente, een nieuw geluid, een nieuwe kampioen: Harm Hogendoorn. |  | 23 | mei2014 | |
v.l.n.r.: Colin, Harm en Eddy 
| Onderstaande proza is geschreven door organisator Piet den dikken.
Zo ingewikkeld als het was om bij de 2e/3e-klassers een mooi aantal deelnemers te krijgen, zo eenvoudig was het bij de toppers. Tien man zeiden al in een tamelijk vroeg stadium toe en Piet kon in alle rust een mooie indeling maken, rekening houdend met speelsterkte, teamgenoten en de indelingen van de afgelopen 2 jaar. Maar TTV Papendrecht zou TTV Papendrecht niet zijn, als er niet iets op het laatste moment veranderde. Aan de vooravond van de wedstrijddag meldde zich, na járen afwezigheid, Nathalie Nobel in de zaal en achter de tafel. Het was kennelijk gretigheid wat haar deed verlangen om mee te doen en Kevin was zo goed om haar aan alle kanten te faciliteren om haar wens kenbaar te maken bij de organisatie (hij leende haar zijn mobieltje, dus...). Als beloning (of straf, dat bepalen de deelnemers zelf maar) werd Nathalie in de poule van Kevin geplaatst.
Op grond van resultaten in de competitie was Erik van Holten in poule A als laagste ingeschaald. Maar dat hij een bijzonder lastige tegenstander is voor aanvallers weet iedereen al jaren. Hij werd dan ook bepaald geen laatste in de poule. Nadat hij het, naar eigen zeggen, Eddy van Weelde in zijn eerste partij veel te makkelijk had gemaakt, volgde een overtuigende winst op Bas van Oers. Verlies tegen Colin Baldé en winst op teamgenoot Dinh Duc Dao lieten Erik keurig in het midden eindigen. Bas kwam er ook in zijn 2e pot (tegen Eddy) niet aan te pas en leek pas tegen Colin op gang te komen na winst in game 1. Colin stelde echter orde op zaken, daarmee Bas definitief kansloos makend. Ook Dao kon geen potten breken, ondanks zijn soms prima spel. Het was echter niet constant genoeg om de toppers in deze poule in verlegenheid te brengen. Telkens als het spannend werd verloor hij de game met 2 puntjes verschil. Zo ook in zijn laatste wedstrijd tegen Bas, die Bas met 8-11, 11-5, 12-10 en 16-14 won en daarmee Dao op plaats 5 zette. Eddy en Colin wonnen zeer regelmatig hun eerste 3 potjes en speelden onderling alleen voor de eer en de poulewinst : Eddy won.
De eindstand van poule B doet veel spanning vermoeden. Maar toch was het ook hier al een ronde voor het eind beslist voor wat betreft de ereplaatsen. Nathalie kwam, ondanks al haar enthousiasme, duidelijk tekort voor dit niveau. Gebrek aan training kon niet worden gecompenseerd door dat enthousiasme, maar ondanks slechts 2 games winst in de hele avond was de spelvreugde er niet minder om. Het zal vast niet weer 2 jaar duren voordat ze wéér een balletje slaat. Kevin’s motivatie om Nathalie als deelnemer ingeschreven te krijgen begrepen we na hun onderlinge pot : dat gaf Kevin een uitgelezen kans om tenminste één potje te winnen. Toch liet hij zeker vroeg in het toernooi prima spel zien, en met name Harm Hogendoorn leek het lastig te hebben. Cruciale wedstrijd in deze poule bleek meteen de eerste: wist Lieron Viveen vorig jaar nog te winnen van zijn coach Johan Snoep in een wedstrijd om des keizers baard, ditmaal stond er voor beiden nog genoeg op het spel. De eerste wedstrijd immers, en Lieron kon de trainingsachterstand niet verbloemen tegen het muurvaste spel van Johan. Johan verloor vervolgens kansloos tegen Harm en diens roestige begin leek vergeten. Hij zorgde er daarna wél voor om de eerste game van Lieron te winnen, zodat het onderlinge resultaat eventueel in zijn voordeel zou uitvallen. Een verlies (met 3-2) was voor Harm goed en voor Lieron slecht. Want ondertussen was de 6e deelnemer in deze poule even bezig om iedereen ervan te overtuigen dat hij zijn titel wilde behouden : Winnie van Rooij bleek ook hier WinWel en met slechts 1 verliesgame was hij poulewinnaar.
Nathalie was de enige nummer 6 en bleef dus laatste, terwijl Kevin echt door zijn energie heen was tegen Dao. Bas en Lieron maakte er een spannende wedstrijd van voor plaats 7 : vier games met 2 puntjes verschil en drie daarvan waren voor Bas. Erik en Johan troffen elkaar voor plaats 5 en de algemene verwachting was dat dat een lange, taaie wedstrijd zou worden. Game 1 beloofde al veel (14-12 voor Erik), maar de volgende 2 games gingen betrekkelijk snel naar Johan. Opnieuw een taaie game en opnieuw winst voor Erik en toen moest toch de al verwachte vijfde game de beslissing brengen. En lang nadat beide halve finales waren afgelopen, bleek Johan met 11-7 de sterkste.
Tegen Winnie liet Colin zien dat hij het spelletje ook op hoofdklasse-niveau nog lang niet verleerd is. Natuurlijk ging lang niet alles goed, maar vaak genoeg moest Winnie in de rally het onderspit delven. Zijn blok bleek bepaald niet waterdicht en tegen de felle spinballen van Colin was dat wel nodig. Te vaak sprong de bal over in plaats van op de tafel en na 11-9, 11-6, 11-7 was Colin de eerste finalist. Voor het vierde achtereenvolgende jaar bleek het succesvol verdedigen van de titel teveel gevraagd. In de andere halve finale wisselden de kansen, zeker aan het eind van de wedstrijd, bijna net zo snel als de service-beurten. Harm pakte de eerste game ruim tegen Eddy (11-5), Eddy counterde met 11-7 en die stand stond ook op het bord na game 3, maar dan in Harm’s voordeel. Die leek het in vieren te gaan beslissen, maar 3 matchpoints waren aan hem niet besteed. Eddy ontsnapte met 13-11 en bouwde in de vijfde dat mentale voordeeltje uit. Nu kreeg hij de matchpoints, maar met een serie punten op rij sleepte Harm er toch de winst uit met 12-10.
Zowel Eddy als Winnie lieten luidkeels weten helemaal uitgeblust te zijn. Toch wisten beide teleurgestelde heren er nog een spannende 1e game uit te persen. De winst daarin (met 11-9) voor Eddy leek beslissend gezien de volgende gamestanden. Met 11-5 en 11-4 was de winst en plaats op de podiumfoto voor Eddy, terwijl Winnie met legen handen bleef. Volgend jaar weer beter ? Ook in de finale bleek de uitkomst van de eerste game bepalend voor de rest van de wedstrijd. Colin knokte zich helemaal leeg, stond voortdurend op voorsprong, maar Harm liet het gat nooit groter worden dan 2 punten. Net als in de halve finale verblikte of verbloosde hij niet van een 10-8 achterstand, er volgde ook nu een heuse puntenserie naar 12-10 winst. Colin leek uitgeblust, bleef lang aanklampen, maar moest ook in de tweede game het hoofd buigen (11-7). Colin’s spel vertoonde steeds meer foutjes, terwijl Harm steeds beter ging spelen en het initiatief niet meer afstond. Met 11-4 was het duidelijk : TTV Papendrecht kan, na jarenlange heerschappij van Colin, Eddy en Winnie, eindelijk een nieuwe naam bijschrijven in de analen en op de W.A. Teeuwisse Cup : Harm Hogendoorn is de naam en na 2 tweede plaatsen mag hij zich Clubkampioen TTV Papendrecht noemen.
“It doesn’t Harm to be a champion..”
|
|
