| Guido Houwing wint CK 2e/3e klassers |  | 19 | mei2015 | |
|
In tegenstelling tot de vorige 3 klassen had organisator Piet ditmaal niet te kampen met veel afzeggingen. Integendeel, vrijwel iedereen die was uitgenodigd stemde volmondig in met deelname en dat gaf het enorme aantal van 18 deelnemers. Vanwege het verlies van een flink stuk voetzool was "halve zool" Piet zelf helaas genoodzaakt om stil te zitten (staan ging lastig, lopen al helemáál onmogelijk) en begonnen we keurig op tijd met 17 man, verdeeld over 3 poules van 4 en eentje van 5.
Om met de laatste te beginnen, poule D kende een bijzonder verrassend begin. De ongetrainde Robert Hilgeman werd flink onderschat door Guido Houwing en dat betekende Roberts enige winst en Guido's enige verlies van de avond. Vervolgens pakte Adino Bosch optimaal zijn kansen tegen Laurens Langeveld en konden beide favorieten in de poule aan een inhaalrace beginnen. Rin Visser meldde zich na 3-0 tegen Robert ook aan het front der kanshebbers. Guido herpakte zich met 2x 3-0 tegen Adino en Rin, en Laurens deed min of meer hetzelfde tegen Robert en Rin. Met 3 man op 2x winst en Rin op 1 kon er in de laatste speelronde nog van alles gebeuren. Temeer omdat deze 4 tegen elkaar moesten spelen. Laurens zag zijn kansen al somber in tegen Guido en ging er van uit dat hij op 2 punten zou blijven staan, terwijl Guido en Adino op 3 zouden komen. Guido won de 1e en 3e game, Laurens kon 2 keer gelijkmaken, maar het was Guido die de winst pakte en daarmee doorging. Adino hoefde alleen maar te winnen van Rin, maar struikelde net als vorig jaar over die laatste horde. En toen was het games tellen tussen Rin, Adino en Laurens en bleek Laurens uiteindelijk de gelukkige.Ruud Schoon tegen Kevin Nugteren 
| Poule C kende was bijzonder spannend (5 van de 6 partijen in vijven) en gaf bovendien een heel verrassend verloop te zien. Jan Riske moest beginnen tegen Hanno van Sintmaartensdijk en kon tot tweemaal een achterstand in games goedmaken. Om vervolgens in de vijfde keihard toe te slaan met 11-3. Daarna stond Dirk van Vugt te popelen om Jan met beide benen op de grond te zetten, maar Jan had de smaak goed te pakken en kwam met 2x 11-8 in een zetel te zitten. Dirk sloeg terug en dacht het in vijven toch te kunnen redden. Niet dus, Jan scoorde de laatste 2 punten en na 12-10 kon hij rustig toekijken of zijn luxe-positie nog in gevaar zou komen. Niek van Westen kende een valse start tegen Dirk met 3-11, maar toen was-ie wakker en sloeg met 11-4 terug. Het vervolg van de partij kende geen enkel verschil en het was ditmaal Dirk die met 13-11 de gelukkige was. Niek was daarmee nog niet kansloos, winst tegen Hanno was geboden. Maar ook Hanno was verplicht te winnen en het ging wederom op het scherpst van de snede. Uiteraard werd het met 2 punten verschil in de vijfde beslist. In het voordeel van Hanno, daarmee Niek kansloos makend en tegelijk Jan poulewinnaar. Jan tegen Niek stelde dus niets voor, maar Hanno en Dirk moesten onderling uitmaken wie eer tweede zou worden. Dirk rook na 12-10 en 11-8 al aan een plekje in de kwartfinale, Hanno gaf niet op en ook ditmaal moest er een beslisser aan te pas komen om de winnaar aan te wijzen. Hanno was mentaal gesterkt en pakte de pot met 11-8.
Poule B kende uiteindelijk geen spannend verloop, maar wél zinderende partijen. Dennis den Boer leek op voorhand een klasse minder dan onze Dinh Dao. Insiders weten echter dat Dennis juist reuzegraag speelt tegen aanvallers en Dao moest elk punt wel vier keer maken voordat het echt telde. Twee keer kwam Dennis via 11-8 op voorsprong, tussendoor trok Dao gelijk. En vanaf game 4 ging hij iets voorzichtiger te werk, want er kwamen wel héél veel ballen terug. Die aanpak loonde, want na 11-6 en 11-4 was de winst voor Dao. De volgende aanvaller, Erwin Verhaert, stond al op Dennis te wachten en hij kent Dennis' spel iets beter. Een voorzichtig spelende Erwin pakte de eerste, maar deze keer zat Dennis in de achtervolging. Wat er in de derde game gebeurde is een raadsel, maar na afloop stond er 11-0 (!) voor Erwin en gaf niemand meer iets voor de kansen van Dennis. Nooit opgeven, is echter op het lijf van Dennis geschreven en na 11-8 moest ook Erwin weer vol aan de bak. De vermoeidheid sloeg echter toe bij Dennis en de ballen gingen steeds vaker de tafel missen en hij was na verlies vrijwel kansloos. Erwin trok de goede lijn meteen door tegen Patrick van Vooren en na het verlies was Patrick's tweede partij meteen cruciaal voor de eindstand in de poule. Zijn "meest geliefde tegenstander" (Dao dus) stond op het menu en bij winst van Patrick zou alles weer open liggen. Het moest gezegd, Patrick ging ervoor, kwam met 1-0 en 2-1 voor, maar tegen een ontketende Dao bleek dat niet genoeg. En daarmee was deze poule voortijdig beslist, speelden Dennis en Patrick om de eer (Patrick won), terwijl Erwin en Dao voor plaatsing speelden. Erwin stak er geen energie in en was kansloos.Dinh Duc Dao tegen Guido Houwing 
| Poule A gaf na afloop van alle wedstrijden de meeste spanning, in tegenstelling tot de meeste wedstrijden zelf. Kevin Nugteren had zichzelf en toegangsbewijs voor deze avond verschaft en wilde weleens zien hoever hij hier zou komen. Tegen Erik van Holten was het een kansloze missie. Vervolgens had hij tegen Davey den Boer veel meer kansen om te winnen, zo dacht men. Het bleek een gelijkopgaande strijd die na 11-9 voor Kevin toch beslist werd door Davey. Kevin leek daarmee kansloos, kon alleen in theorie nog hopen op een vervolg. Davey kreeg daarna te maken met een voor hem volkomen vreemde tegenstander. Ruud Schoon laat zijn kunsten niet al te vaak meer zien en aangezien Davey nog niet zo lang lid is, moesten de heren zich eerst aan elkaar voorstellen. Davey ging met 11-7 prima van start, maar daarna was het Ruud die zich het beste op het spel van de tegenstander kon instellen. Met 11-6 en 2x 11-9 kreeg Davey een bittere pil te slikken. Door deze resultaten was de pot van Ruud tegen Erik simpel van opdracht: wie wint is dóór. De partij zelf was allerminst simpel, de scores schommelden als een jojo. Na 7-11, 11-4, 3-11 en 11-3 kwam het geschommel tot een eind en speelden de heren een zinderende vijfde game. Met 11-9 gaf Erik zichzelf een mooi cadeau, en Ruud moest zich tegen Kevin zien te plaatsen. Davey was kansloos tegen Erik en wilde al gaan douchen. Organisator Piet vroeg hem nog even te wachten, want als Kevin met 3-1 van Ruud zou winnen stond alles (behalve Erik) gelijk. Drie keer raden wat er gebeurde: Kevin pakte na 11-9 en 9-11 inderdaad de 3e en 4e game en daarmee stonden Kevin, Davey en Ruud gelijk. Men had met 3-1 van elkaar gewonnen, dus Pieter mocht punten tellen. En daarbij bleken 2 dingen cruciaal: Davey had "een beetje lopen showen" tegen Kevin, en Kevin haalde vreselijk uit in de derde game tegen Ruud. Ruud kwam daarmee op een negatief saldo van -5, Davey op +2 en Kevin op precies één heel puntje méér. Hoe weinig het scheelde: als Kevin de 3e game tegen Ruud met 11-5 had gewonnen in plaats van 11-4, was Davey door geweest....High five voor Guido 
| De eerste kwartfinale bracht twee teamgenoten tegenover elkaar. En hoewel Laurens inmiddels wel weet hoe Erik speelt en hij prima punten scoorde, was Erik toch een te hoge horde. Het werd 11-5, 7-11, 11-3 en hoewel Laurens alles probeerde, verdedigde Erik zich naar behoren en verwees hij Laurens met 14-12 richting trainingspak, douche en huis. Dao was op dreef, had in de poule geen partij verloren en wilde die ongeslagen status zo lang mogelijk bewaren. Tegenstander Hanno was al moeizaam door de poule gekomen, maar gaf zich niet zomaar gewonnen. Na 11-6 en 6-11 was er evenwicht, maar Dao verbrak dat met 11-3 en maakte het vervolgens af met 11-9. Beide andere kwartfinales waren een flink stuk spannender en werden beiden beslist door het spook van vermoeidheid. Jan Riske verweerde zich méér dan kranig tegen Erwin en na 78 punten stond het 2-2. Daarna loerde Erwin omzichtig naar kansjes en door Jan's vermoeidheid kwamen die er steeds vaker. Erwin benutte ze vrijwel allemaal. Guido (toch uitgesproken favoriet) had nog veel meer moeite met Kevin. Guido won met 11-8, maar Kevin pareerde met 11-9, 12-10 en was in de vierde slechts 2 punten van een sensationele winst af. Guido kwam weg met 11-9 en daarna ging Kevin's lichtje uit.We are the champions 
| Wat de gamestanden waren in de halve finale tussen Guido en Erwin is niet bewaard gebleven voor het nageslacht. Wat de toeschouwers wél zagen was een spannende wedstrijd waarbij Guido voortdurend de bovenliggende partij was en zich met 3-1 de beste Alblasserdammer van de avond kon noemen. Erik tegen Dao was een spel van aanvallen en verdedigen. Het verdedigen (Erik) pakte game 1, maar Dao kwam helemaal los en leek met 11-7 en 11-5 het recept gevonden te hebben om Erik te verslaan. Wellicht wat overmoedig geworden verdween het overleg uit het spel van Dao en Erik sloeg meteen toe met 11-4. Toen Erik in de vijfde met 8-4 voor kwam, leek Dao's recept toch aan te branden. Op wilskracht en plotseling wel weer foutloos spelend kroop Dao punt voor punt dichterbij en wist miraculeus toch nog met 11-9 te winnen.
Erwin had op veel minder speeltijd gerekend en was al gesloopt voordat hij mocht proberen het bolwerk Erik te slopen. Dat bleek duidelijk veel te veel van het goede en Erik hoefde niet eens alles uit de kast te halen om met 11-5, 11-2 en 11-7 de kleinste beker te veroveren.
Dao bleek tegen Guido nog steeds zeer goed op dreef en in game 1 was Guido kansloos. Hij herpakte zich toch en na 11-5, 7-11, werd de derde wel héél belangrijk. Dao bleef het overwicht in de rally behouden, maar Guido sloeg soms op de meest onverwachte momenten toe met schitterende punten. Na 12-10 voor Guido was Dao allerminst mentaal aangeslagen en ramde er via 11-4 een beslissende game uit. Tot 8-8 ging het volkomen gelijk op, daarna bekroonde Guido Houwing zijn gedurfde aanvallen met 3 punten op rij en daarmee zichzelf met de titel Clubkampioen 2e/3e klasse.
|
|
