| Drama en euforie binnen een uur: Adino Bosch kampioen 3e klassers |  | 10 | dec2017 | |
|
Omdat Bas Hardenberg bij zijn werkgever van een welverdiend (?)
kerstdiner zat te genieten werd voor de organisatie van het clubkampioenschap 3e/4e
klasse good-old Piet den Dikken uit de mottenballen gehaald. De schema’s op
posterformaat kwamen weer tevoorschijn en het was weer glashelder van wie je
mocht verliezen en wanneer je móest winnen. Een klein minpuntje nog vóór de
start: men kan wél op tijd zijn voor een competitewedstrijd, maar blijkbaar is
dat voor een intern toernooi voor een aantal mensen té veel moeite. Tenzij er
met straffe hand achterheen wordt gezeten.
Een aantal van 13 deelnemers is lastig in te delen. Twee poules van 4 (waarbij
de bovenste 2 doorgaan) en 1 poule van 5 (doortocht voor de bovenste 3) is dan
de oplossing. De laatste kwartfinalist moest komen uit een onderling duel
tussen de nummers 3 van poules A en B.
In poule A was het vooral Michelle van der Spek die van zich deed spreken.
Lekker vrijuit spelend timmerde zij zonder pardon eerst organisator Piet en
later ook Rin Visser van tafel. Alleen aan Kees van Blitterswijk moest ze een
game afstaan. Laatstgenoemde legde het ook af tegen Rin en Piet en werd dus 4e
in de poule. Piet speelde prima tegen zijn aloude rivaal Rin, won de 1e
game dik, maar kon het ondanks een forse voorsprong niet afmaken. Rin schraapte
onverstoorbaar zijn puntjes bij elkaar en werd 2e, Piet dus 3e
in de poule.
Poule B was voor de rekenaars iets méér smullen geblazen. Dennis Dingemans deed
zijn uiterste best, maar kwam tekort tegen Drago Bikarevic. Annika Mars verkeek
zich op het solide spel van medetrainer Ben Jacobis en verloor met 11-9 in
vijven. Drago was ook voor Ben te sterk en Annika revancheerde zich tegen
Dennis. Die verloor óók van Ben en werd laatste. Later op de avond echter…..
Toen Annika haar laatste poulewedstrijd (tegen Drago) wist te winnen, stonden
er 3 deelnemers met 2x winst op het scorebord en werd het games tellen om de
volgorde te bepalen. Dat werd : Annika – Drago – Ben.
Ben en Piet mochten het dus uitvechten en eerstgenoemde deed dat met
overtuiging.
Intussen was
ook poule C geëindigd en de eindstand was een makkie. Ron Keereweer spartelde
heftig tegen, pakte in elke wedstrijd 1 of 2 games, maar niet één keer de winst
in de hele partij. Maarten Stehouwer won zijn eerste pot, maar daar bleeft het
bij en hij eindigde dus als vierde. Na 2 kansloze nederlagen geloofde Max
Kornet totaal niet meer in eigen kansen, maar winst op Ron en Maarten brachten
hem toch op plaats 3. Adino Bosch en Rian van den Tempel wonnen alles en hun
laatste, onderlinge, potje moest de poulewinnaar opleveren. Beiden deden rustig
aan en Adino pakte de winst.
De eerste
kwartfinale die beslist werd, was die tussen Adino en Ben. Adino speelde de
hele avond goed en Ben was kansloos met 11-8, 11-4 en 11-7. Ook Rian en Drago
speelden een snelle wedstrijd, maar hadden 1 game langer nodig. Wellicht tot
zijn eigen verrassing (en zeker tot zijn eigen teleustelling) bleek Drago niet
opgewassen tegen Rian’s spel. Met 11-9, 11-7, 7-11 en 11-6 was de buit binnen.
De kansen in de partij tussen Michelle en Max wisselden wel een paar keer.
Michelle leek op rozen te zitten na 11-9 en 11-6, maar Max deed exact hetzelfde
terug. Een beslisser dus, en ook daarin wiebelde de balans doorlopend heen en
weer. Om tenslotte met 12-10 naar Michelle’s kant te vallen.
De uitslag van
de 4e kwartfinale liet een stuk langer op zich wachten. Cruciale rol
daarin speelde…..Dennis Dingemans ! Maar die was toch in de poule al
uitgeschakeld en zat lekker in de kantine ? Zeker, maar dat “lekker zitten”
ging plotseling over in “bijna flauwvallen”. Zweten, wit wegtrekken, bijna
onderuit gaan : dat ging beslist niet goed. Het spel werd stilgelegd, er werd
zo goed mogelijk hulp geboden en de aanwezige Kevin Nugteren probeerde
deskundige hulp in te schakelen middels het bellen van 112. Tot 3x (!!!) toe
werd hij doorverbonden en moest hij zijn verhaal opnieuw vertellen…. Tsja,
iedere seconde telt tenslotte !! Je kan beter eerst zelf naar het ziekenhuis
rijden en daar voor de deur neerstorten, dan dat je telefonisch om noodhulp
vraagt. Uiteindelijk was men er op de meldkamer (of waar dan ook) toch wel van
overtuigd dat het écht nodig was en kwam er een ambulance. Dennis werd ter
plaatse helemaal nagekeken, zijn ouders inmiddels gewaarschuwd en gelukkig
konden zij na verloop van tijd Dennis mee naar huis nemen. Alwaar hij, na een
stevige nachtrust, zich zaterdag al een stuk beter voelde !
Annika en Rin
probeerden de draad weer op te pakken. Bij onderbreking was het 2-1 voor Rin
(11-5, 6-11, 11-8) en na een zinderende vierde game, met volop kansen voor
Annika, werd het 14-12 voor Rin. Een dikke teleurstelling voor Annika, want ze
“had kunnen winnen”. Als troost dient te worden gezegd dat véél mensen die van
Rin verliezen dat denken….
De apotheose
van de avond was niet de finale, maar de 2 halve finales. Rin tegen Adino was
volkomen in evenwicht. Gedoseerd aanvallen tegen strak verdedigen leverde een
2-2 stand op. Ook ditmaal werd het 14-12 in de vijfde, maar dit keer in Rin’s
nadeel. Michelle ging als een raket van start tegen Rian (11-2), had in de
tweede héél veel geluk, maar stond na 15-13 er wel prima voor. Het aantal
matchpoints wat ze in de derde kreeg is niet geteld, het waren er echter niet
genoeg om te winnen. Na 19-17 voor Rian leek de pijp leeg bij Michelle en met
2x 11-5 was de finaleplaats voor Rian.
Nog één keer trok Michelle ten strijde, Rin was te vermoeid voor een revanche
op de poulewedstrijd en met 11-1 (!), 5-11, 16-14 en 11-6 pakte Michelle de
kleinste beker.
De finale was een anti-climax. Rian had in de poulewedstrijd al geen vat
gekregen op de service van Adino, was inmiddels behoorlijk moe en kreeg er
derhalve in de finale helemaal geen plankje fatsoenlijk tegenaan. In game 3
leek het nog even spannend te worden, maar de winst was afgetekend voor Adino
(11-1, 11-6 en 11-9). Daarmee een zéér verdiende winnaar van de avond, want
Adino won alles en stond bij elkaar slechts 4 games af in 7 potjes. 
|
