| Colin Baldé Clubkampioen met derde titel op rij |  | 07 | mei2010 | |
Voor het clubkampioenschap bij de hoogste licentie hadden zich het mooie aantal van 8 man gemeld.
Een mooi aantal, maar ook aanleiding tot discussie vooraf. Want met 8 man speelt men vaak in 1 achtkamp, maar met 2 vierkampen kan natuurlijk ook. Toernooileider Piet den Dikken besloot het nootje door de spelers zelf te laten kraken, en gooide de vraag om de voorkeur in de groep van 8. Helaas voor hem gaf dat ook geen oplossing, omdat de voorkeuren nagenoeg precies verdeeld waren. En dus mocht Pieter alsnog de knoop zelf doorhakken.....
Omwille van de tijd (partijen in de D-licentie duren langer en zijn intenser dan bij, pakweg, de G) en de kwaliteit werd besloten tot 2 vierkampen. Men wil toch eigenlijk een echte finale waarin niet twee dodelijk vermoeide spelers ballen staan te missen.In poule A mocht Patrick van Vooren optreden als vervanger voor Hanno (kampioen bij de E-tjes). Dat viel hem niet mee, want ondanks heftig en goed tegenspartelen tegen Erik van Holten en Eddy van Weelde (9-11, 8-11, 11-13) stond Patrick daarna nog steeds met legen handen. Ook Ruud Schoon moest erkennen dat het ontbreken van trainingsuren hem langzamerhand gaat opbreken. Tegen Erik's spel had hij helemaal niets te vertellen en scoorde hij bij elkaar slechts 14 schamele puntjes in 3 games. Tegen Eddy ging het al beter, maar het klasseverschil was toch duidelijk. Patrick en Ruud dienden onderling uit te maken wie de rode lantaarn mee moest nemen naar de kruiswedstrijden. Met 11-4, 11-5, 10-12 en 11-4 liet Ruud die klus graag en overduidelijker over aan Patrick. Erik en Eddy waren na de eerste 2 wedstrijden al geplaatst voor de halve finale, maar moesten nog wel uitmaken wie er poule-winnaar zou worden. Ook deze wedstrijd was een zeer duidelijke zaak : 11-4, 11-7, 11-4 voor Eddy.
De eerste wedstrijd in poule B deed het ergste vrezen voor diegenen die spannende wedstrijden en een spannende stand wilden zien. Guido Houwing was nog niet helemaal scherp en kreeg van Colin Baldé ook absoluut niet de kans om dat te worden. Binnen het kwartier stond er 11-2, 11-3 en 11-4 op het wedstrijdbriefje. De liefhebbers van spanning haalden evenwel opgelucht adem bij de andere partij uit de eerste ronde. Bas van Oers en Jeffrey de Bosscher maakten er in de eerste 2 games een geweldig spektakelstuk van. Na 11-13 en 12-10 was Bas de eerste die een mokerslag uitdeelde door de derde met maar liefst 11-2 te winnen. Jeffrey was wakker, schakelde over naar zijn eigen geliefde spel en was uiteindelijk met 11-7 en 11-4 toch de winnaar. In het vervolg wist Bas het Colin slechts in 1 game lastig te maken en moest Guido het ondanks stevig tegensputteren afleggen tegen Jeffrey. Toch bleef Guido niet met lege handen staan, want tegen Bas scoorde hij in 4 games op rij 11 punten. Omdat Bas er één keer 13 tegenover stelde, betekende dit een 3-1 voor Guido en de laatste plaats in de poule voor Bas. Jeffrey begon ijzersterk tegen Colin (11-5), had in de tweede ook kans, maar na het 10-12 verlies was Colin los en scoorde Jeffrey in 2 games nog maar 9 puntjes.
Daarmee waren de kaarten geschud voor de finale- en verliezersronde.
Guido mocht tegen Patrick proberen of hij plaats 5 nog kon bemachtigen. Hij begon zeer voortvarend, liet Patrick in de eerste game geen schijn van kans en met 11-4 leek het een makkelijke overwinning te gaan worden. Maar dat liet Patrick niet gebeuren. Vechtend voor ieder punt wist hij de tweede game op zijn naam te schrijven. Bij 1-1 in de derde sloeg het noodlot voor Guido toe : een dubbelgeklapte linker enkel veroorzaakte een valpartij rakelings langs de hoek van de tafel. En ondanks dat Guido blij mocht zijn dat hij niets raakte, was de enkel een puinhoop en Guido's opgave een feit. Een ijszak voorkwam wellicht een nog grotere ellende, maar dit was niet manier waarop je iemand laatste wil zien worden.... Guido, sterkte !
Bas was stevig van plan om Ruud te verrassen, maar dat duurde slechts 1 game. Na de 11-6 voor Bas nam Ruud de touwtjes in handen en won regelmatig in vieren, zij het dat om de laatste punten nog stevig geknokt werd (14-12).
Door deze uit- en tegenslagen waren de plaatsen 7 en 8 al vergeven. Guido kon namelijk echt niet verder en eindigde als laatste, terwijl Bas het waarlijk unieke feit beleefde om geen partij te winnen en toch niet als laatste te eindigen.
De wedstrijd om de 5e plaats was dus opnieuw tussen Ruud en Patrick. Alle gelegenheid voor Patrick om zich te revancheren voor zijn eerdere nederlaag. Ruud besefte ook wel dat Patrick gebrand was om hem terug te pakken, verzette zich hevig maar Patrick bleek geleerd te hebben van de poule-wedstrijd. Met 11-9, 11-8, 5-11 en 11-7 werd Ruud vakkundig terug verwezen naar plaats 6, terwijl Patrick glorieus, met 1 overwinning in de hele avond, de vijfde stek in beslag nam. v.l.n.r.: Jeffrey, Colin en Eddy 
| In de halve finale hingen verrassingen in de lucht, maar daar bleven ze ook hangen. Colin bleek zich prima ingesteld te hebben op het lastige spel van Erik en won de eerste met 11-8. Erik kreeg een reuzekans om de stand in evenwicht te brengen, maar een 10-6 voorsprong kon niet over de eindstreep worden getrokken. Na deze gemiste kans was het gedaan met de koopman en ging Colin via 11-3 eenvoudig door naar de finale.
Eddy had het zich misschien iets eenvoudiger voorgesteld tegen Jeffrey. Maar Jeffrey was beslist niet van plan om zich een derde achtereenvolgende finale tegen Colin door de neus te laten boren en vocht op spectaculaire wijze voor ieder punt. De meest onmogelijke ballen werden verdedigd en soms gewoonweg overgenomen. Het gevolg was dat het toegestroomde publiek een wedstrijd kreeg voorgeschoteld om van te smullen. Eddy moest alles uit de kast halen om Jeffrey's plan te dwarsbomen, maar met 12-10, 11-8, 12-14 en 11-9 lukte dat uiteindelijk wel. Een 3-0 overwinning lijkt heel ruim, maar schijn bedriegt. Erik kon in de wedstrijd om de derde plaats tegen Jeffrey geen game winnen, maar een uitgemaakte zaak was het allerminst. Integendeel, Jeffrey diende heel voorzichtig te spelen en speelde eigenlijk mee met het spel van Erik. Dat gaf lange en voorzichtige rallies te zien, maar Jeffrey bleek geduldig genoeg om het verschil net te maken. Met 15-13, 11-8 en 12-10 pakte hij de kleinste beker.
De finale tussen Colin en Eddy was nauwelijk begonnen of het stond al 1-0 voor Colin. In een door hem foutloos gespeelde eerste game bleek Eddy nog niet helemaal bij machte om Colin bij te houden en de 11-5 stond in no-time op het bord. Daarna ontspon zich een spannende en daarmee boeiende wedstrijd. Eddy egaliseerde de stand middels een 12-10 winst, waarna Colin weer op voorsprong wist te komen. Hoewel Eddy ook in deze game kansen kreeg, werden ze onvoldoende benut en werd Colin's rust beloond met een 11-9. Daarmee was de strijd eigenlijk beslist, Eddy besefte dat hij een ander strijdplan moest bedenken en uitvoeren om Colin te verschalken, maar dat wilde niet lukken. Met een afgetekende 11-6 was Colin Baldé opnieuw de clubkampioenschap bij de hoogste licenties.
En daarmee algeheel clubkampioen senioren van TTV Papendrecht, iets wat rechts geeft op een jaartje uitzicht op de prachtige wisselbeker, de W.A. Teeuwisse Cup. Echter, het was de derde keer op rij dat Colin hem won en de regels zijn dat je 'm dan mag houden. Colin, gefeliciteerd en geniet van het uitzicht op deze fraaie prijs ! 
|
